غزلیات حافظ

از مـن رمقی بـسعی سـاقی مانده است
وز  صحبت  خلق  بی وفایی  مانده  است

چــقــدر مــتــفــاوتـــنــد آدمــهــا
عــشــق بــرایی یــکــی دلــگــرمــی
و بــرای دیــگــری ســرگــرمــی